በዘመናችን ላይ ጀግና ሆነን ለመቆም ጊዜው አሁን ነው

በዘመናት የሰው ልጅ ታሪክ ውስጥ ብዙ ትውልዶች መተው ሄደዋል። ወደ ፊትም አዲዲስ ትውልዶች ይፈጠራሉ። ይሄ የሰው ልጅ ተፈጥሯዊ ሂደት ነው። በዚህ የትውልድ ሽግግር ውስጥ ግን የሚፈጠሩ አገራዊ መልኮች አሉ። ሁሉም አገር የራሱ ትውልዳዊ አሻራ አለው። ሁሉም የዓለም ሕዝብ የራሱ ትላንትናዊ የታሪክ ዳራ አለው።

 በኢትዮጵያ ታሪክም በርካታ ጉራማይሌ ትውልዶች የራሳቸውን አሻራ እያሳረፉ አልፈዋል። በዚህ የታሪክ መመላለስ ውስጥ ግን ስመ ገናና ግዮናዊ ትውልድ ተፈጥሯል። ለዓድዋ ባለታሪክ ትውልዶች ዘመን በዘመን ተክቶ እነሆ የዓባይ ትውልዶች ላይ ደረሰ። ይሄ ባለታሪክ ትውልድ ደግሞ እኛ ነን።

የሰው ልጅ ታሪክ የሚጀምረው ከተፈጠረበት ጊዜ አንስቶ ነው። በዚህ ሕይወታዊ መመላለስ ውስጥ ለሌሎች የምንሰጠውና ከሌሎች የምንቀበለው አገራዊና ማኅበራዊ እሴት ተመዝኖና ተለክቶ ሊያስመሰግነንም ሆነ ሊያስወቅሰን ይችላል።

 ይህ ደግሞ መኖራችን ትርጉም የሚኖረው ላለንበት ዘመን በከፈልነው የላቀ ዋጋ ልክ መሆኑን አመልካች ነው። በኖርንበት ጊዜና ዘመን ላይ ለሰው ልጅ ጠቃሚና ዋጋ ያለውን ተግባር ሠርተን ስናልፍ ያኔ የእውነት ኖረናል ማለት ነው።

ከዚህ እውነት በመነሳት ለአገር በከፈለው ታላቅ ጀብድ የዚህኛውን ዘመን ትውልድ ባለታሪክ ትውልድ ስል ጠርቼዋለሁ። አባቶቻችን በዘመናቸው ታላቅ ነገር ሠርተው አልፈዋል። ፊተኞቻችን በኖሩበት ዘመን ላይ ታላቅ አገርና ታላቅ ሕዝብ አስረክበውናል። እኛ ደግሞ ከነሱ በወረስነው የአልሸነፍ ባይነት ውርስ አባይን የደፈረ ትውልድ ተብለን ስማችንን በታሪክ ድርሳን ላይ ከትበናል።

 አሁን የእኛ ጊዜ ነው። ለአገራችን መልካሙን ለማድረግ በብርሃን ውስጥ ነን። በዘመናችን ላይ ጀግና ሆነን ለመቆም ጊዜው አሁን ነው። በዚህ ዘመን ላይ ያለ ምክንያት አልተገኘንም። አገራችን ኢትዮጵያ ለሰነቀችው ብርሃናማ ነገ እንድትደርስ መሪዎቿ እኛ ነን። እንደሚታወቀው አገራችን ኢትዮጵያ የአባይ የትውልድ አገር ናት። ሆኖም ግን በአባይ ላይ የበላይነትን ተነጥቀን ለበርካታ ዘመናት ኖረናል። ተወልዶ ባደገበት አገርና ሕዝብ ውስጥ እየኖረ ለሌሎች የጸጋና የበረከት ምንጭ ሆኖ ሰንብቷል ። በደጃችን ሲሄድ እያየንው በሙገሳና በሽለላ ሸኝተነዋል።

አፈራችንንና ለም መሬታችንን እየጠራረገ ወደ ጎረቤት አገር ይዞ ሲሄድ በቁጭት ቆመን አይተነዋል። በአባይ ላይ ያላዘነ ቂም ያልያዘ ትውልድ የለም። ዓባይ ተገድቦ ለአገራችን ተስፋና ብልጽግና ሲሆን ለማየት ያልጓጓ አልነበረም።

 ዓባይ ተገድቦ ብርሃን ሲሰጥ ለማየት ያልናፈቀ አልነበረም። ያኛው ትውልድ ዓባይ ተገድቦ ለማየት የናፈቀውን ያክል ምንም ነገር ናፍቆ አያውቅም የሚል ሀሳብ አለኝ። በዚህም ዓባይ የአባቶቻችን አደራ ነበር፤ የዚያኛው ትውልድ ደግሞ የቁጭትና የጸጸት ውርስ ነው። ዓባይ የብዙ ኢትዮጵያውያን የጋራ መልክ፣ የጋራ ወዝ ነው። ዓባይ ለእኛ ወንዝ ብቻ አይደለም ታሪካችንም ጭምር ነው። ከትላንትናችን ጋር የተሸመነ ከዛሬአችንም ጋር የተዳወረ ሀበሻዊ ሰምና ወርቃችን ነው።

 በዚህ ርስታችን ላይ ለመጣ ደግሞ ምሕረት የለንም። እንደ ዓድዋ አንድ ሆነን የቆምንበት፣ በብዙ ልዩነት ውስጥ ያስተሳሰረን የአንድነታችን ዋልታና ማገር ነው።

 በዚህ እውነት ላይ ለመጣ ማንኛውም ኃይል ይቅርታ የለንም። እየተራብን የገነባነው፣ እየተጠማን የሠራነው በብዙ ማጣት ውስጥ ሆነን ያቆምነው የመቶ ሚሊዮን ኢትዮጵያዊ የመታሰቢያ ሐውልት ነው። በዚህ ሐቃችን ላይ ለመጣ ቋያ እሳት ነው ክንዳችን።

ዓባይ እኔና እናንተን ነው። ዓባይ ከዘፍጥረት ጀምሮ በደጃችን የሚፈስ፣ ቅድመ ዓለም የነበረ ድህረ ዓለምም የሚኖር እግዚአብሔራዊ ስጦታችን ነው። ድህነት ዘር አይውጣለትና ይሄን ሁሉ ነገራችን የሆነውን ዓባይን ገድበን ለልማት እንዳንጠቀመው ሆነን ኖረናል። ማጣት የት አባቱንና እጅ አጥሮን የዓባይን የትንሳኤ ብርሃን ሳናይ ብዙ ዘመን አሳልፈናል። እነሆ ዛሬ በእኛ ሊገደብ ዓባይና ታሪኩ ተንከባሎ እኛ ትውልድ ላይ ደረሰ። ይሄ ትውልድ ፍም እሳት ነው።

 ይሄ ትውልድ ዓባይን የደፈረ ትንታግ ኃይል ነው። ይሄ ትውልድ ኢትዮጵያን ወደ ፊት የሚያሻግር መለኮታዊ ኃይል ይመስለኛል።

 ይሄ ትውልድ የአባቶቹን አደራ ለመፈጸም ሲል ከሌለው ላይ ቀንሶ፣ ከሚበላው ላይ ገምሶ ለዓባይ ትንሳኤ ሰጥቷል። ይሄ ትውልድ የነገን ብርሃን ሽቶ እውቀቱን ገንዘቡን ጉልበቱን ለዓባይ ጀባ ብሏል። ከሌለ ላይ እንደመስጠት እውነት የለም። ከሌለ ላይ እንደ ማካፈል ጽኑ የአገር ፍቅር የለም። ይሄ ትውልድ ዓባይን ገድቦ ኢትዮጵያንና ሕዝቦቿን ከድህነት ለማውጣት ላሳየው ቁርጠኝነት ላመሰግነው እወዳለሁ።

ይሄ ትውልድ በአባይ ዙሪያ የተነሱበትን የውጪ ጠላቶች ተቋቁሞ ኢትዮጵያን ለማሻገር እያደረገ ያለውን የአብሮነት ትግል ሳላደንቅ አላልፍም። በዚህ ትውልድ ውስጥ ሐሰት የለም። የኢትዮጵያ የዘመናት ድህነትና ኋላ ቀርነት በዚህ ትውልድ የተባበረ ክንድ የሚያበቃ ይመስለኛል።

ይህ ትውልድ የኢትዮጵያውያን አንድ እውነት ነው። በዚህ ትውልድ ውስጥ ልማት እንጂ ቂምና በቀል ሊኖር አይገባም። በዚህ ትውልድ ውስጥ አንድነትና ኅብረት እንጂ መለያየት ዋጋ አይኖረውም።

 ምክንያቱም የአባቶቹን አደራ ከዳር ለማድረስ የሚሮጥ ግዮናዊ ትውልድ ነውና ። እናንተ የዓባይ ትውልዶች እያሳያችሁት ላለው አገራዊ ቀናነት ትውልድ ያመሰግናችኋል። በዛሬና በነገ መካከል ያለ ታሪካዊ የትስስር ገመድ ናችሁና። ዓባይን ጨርሰን የምንፈነድቅበት ጊዜ ሩቅ አይደለም። ሁሉም ኢትዮጵያዊ ለዓባይ መሳካት የበኩሉን በማድረግ ከዚህ ትውልድ መካከል ስሙን በወርቅ ቀለም መጻፍ አለበት።

ለአገራችን መልካም ለመሥራት ምርጡ ጊዜ ላይ ነን። አገራችንን እንወዳለን የምንል ከወሬ ባለፈ በተግባር የምንፈተንበት የደስታና የጭንቅ ወቅት ላይ ነን።

ዓባይ የእኔና የእናንተ የኅብረት ውጤት ነው። ተያይዘንና ተደጋግፈን እዚህ አድርሰነዋል፤ አሁንም በአንድነት ፍጻሜውን እናይ ዘንድ አንድ ሆነን መቆም ግድ ይለናል። ባለንበት ዘመን ላይ ለአባቶቻችን ክብርና ስም ለእኛም ለሚመጣውም ትውልድ ባጠቃላይ ለአገራችን ኢትዮጵያ ብርሃናዊ ነገ ስንል ዓባይን ከዳር አድርሰን የከሰርነውን ትላንትና በልማትና በብልጽግና ማካካስ አለብን እላለሁ።

ይሄ የሁላችሁም ሀሳብ እንደሚሆን አልጠራጠርም። ምክንያቱም ድህነት መሮናል፣ ኋላ ቀርነት አንገሽግሾናል። ይህ ጊዜ ማጣት በቃን ብለን ለጋራ ጥቅም በጋራ የምንቆምበት የከፍታ ጊዜ እንዲሆን በቻልንው ሁሉ መበርታት አለብን።

 በጉባ ሰማይ ስር ያየነው የተስፋና የትንሳኤ ማለዳ ለዘመናት የጠበቅነው የአንድነታችን ፍሬ ነውና ደስ ሊለን ይገባል። ሌሎች ተስፋዎቻችንም ፍሬ አፍርተው የሚደነቅ አገራዊ ብርሃን እስኪያሳዩን ድረስ መያያዛችንን ማቆም የለብንም። ብርሃን ከመያያዝ የሚመጣ የአንድነት ሞገድ ነው። ስኬትና ከፍታ ቂምና በቀል ከሌለው ሕዝብና መንግሥት የሚፈስ የንጽሕና ወንዝ ነው። መያያዛችንን በፍቅርና በእውነት አድርገን ስለአገራችን ልዩነቶቻችንን መተው ይገባናል።

 በመተው ያልዘመነ፣ በመርሳት ያልበለጠ፣ በይቅርታና ትዕግስትን በማድረግ ያልበረታ አእምሮና ልብ ከፍታ የለውም። ከፍታዎቻችን ሁሉ በመተው ጥበብ ውስጥ ናቸው። የዓባይ የመገደብ ምስጢር የሕዝቦች አንድነት ነው። በታሪኮቻችን ላይ ከፍ ብለን የታየንባቸው አጋጣሚዎች ሁሉ ኅብረት የወለዳቸው ናቸው። ብናስተውል ኖሮ በአንድነት ቆመን ያገኘናቸውን አገራዊ በረከቶች መቁጠር እንችል ነበር።

 አንተ ትውልድ ልብ በል!፤ በመነጣጠል ውስጥ የጋራ ሕልም የለም። በመለያየት ውስጥ ነገን የሚሻገር መልካም ድል የለም። ልክ እንደ ዓባይ፣ ልክ እንደ ዓድዋ ዛሬም የኛ አንድ መሆን ለኢትዮጵያ ያስፈልጋታል። ዛሬ ሰው ነን፤ ለአገራችን አስፈላጊ የምንሆነውም ዛሬ ነው። ለአገርም ሆነ ለትውልድ ብርሃን የምንሆንበት ጊዜ ላይ ነን።

 የእውቀት፣ የአንድነት ብርሃናችንን ለአገራችን እናብራ። የፍቅር የመተሳሰብ ጥበባችንን ለሕዝባችን እንገብር። አገራችን ካለእኔና እናተ ፍቅርና ይቅርታ ምንም ናት። ትላንትን እያስታወስን ሳይሆን ነገን እያሰብን በአንድነት መቆም ይኖርብናል። እናንተ ብኩራን… እናንተ ፀዐዳ መልኮች… እናንተ ኢትዮጵያዊ ክንዶች.. እናንተ ብርሃናማ ትውልዶች… በዚህ ዘመን ላይ የዓባይ ፋና ወጊ ሆናችሁ በመቆማችሁ ኢትዮጵያ ታመሰግናችኋለች። በትንሳኤያችን ዋዜማ ላይ ቆመን ገለን ልንቀብራቸው የሚገቡ የኃጢያት ስሮች፣ የነውር ጥጎች አሉ፤ እነሱም ጥላቻና መለያየት ናቸው። እነሱም ቂምና በቀል ናቸው። መለያየትና መገፋፋት ናቸው። በእነዚህ ውስጥ ስኬት የለም፣ ከፍታ የለም። ዓባይ ያስተማረን ምንድነው? ዓባይ ያስተማረን እኮ ቸርነትን ነው፣ ከሌለ ላይ መስጠትን ነው፣ የአገር ፍቅርን ነው፣ በአንድነት መነሳትን ነው።

ስለዚህ ለአገራችን ስንል በዚህ እውነት ላይ መቆም አለብን። ዓባይ ውሀ እንዳይመስላችሁ። ዓባይ ግድብ እንዳይመስላችሁ። ዓባይ ደማችን ነው። የሰማኒያ ብሔር ብሔረሰብ ቀለም ነው። የሰማኒያ ብሔር ብሔረሰብ ተስፋና ምኞት ነው።

ዓባይ ሁለተኛ አገራችን ነው። ለዓባይ አንድ ብር ስናዋጣ ነገ ለሚፈጠሩት ልጆቻችን ቤት እየሠራንላቸው እንደሆነ ልብ ልንል ይገባል። ለዓባይ ግድብ ቦንድ ስንገዛ ከድህነት እየወጣንና ወደሚደነቅ ብርሃናዊ ነገ እየተሸጋገርን እንደሆነ ማስታወስ አለብን።

 እንደጀመርነው መጨረስ አለብን። የመጨረሻዎቹ ተርባይኖች ኃይል ማመንጨት እስከሚጀምሩ ድረስ እውቀታችንን፣ ተስፋችንን፣ ገንዘባችንን ያለስስት መስጠት አለብን። ምክንያቱም ህልሞቻችን ሁሉ የህዳሴ ግድባችንን መጠናቀቅ ተከትለው የሚመጡ ስለሆነ ነው።

 ከእንግዲህ ማመንታት የለም። እስኪነጋልን ድረስ፣ ከምንሻው የከፍታ ጥግ እስከምንደርስ ድረስ መራመድ አለብን። የአባቶቻችንን አደራ እንፈጽም ዘንድ በአንድነት መቆም አማራጭ የሌለው ነገር ነው። በዓባይ ትውልድ ላይ ተፈጥረን ወደ ኋላ የለም።

 የዘመናት ቁጭታችንን የምንወጣበት ጊዜ ላይ ነን። በዚህ ትውልድ ላይ ተፈጥሮ ለአገሩ ጥሩ ነገር አለመሥራት ማለት አገር ከመክዳት ጋር አንድ ነው። በዚህ ትውልድ መካከል ቆሞ ለሕዝብ አለመድከም ማለት አደራ በልነት ነው። በዚህ ትውልድ መካከል ቆሞ ተነጋግሮ አለመግባባት የነውር መጨረሻ ነው። እያንዳንዳችን ለአገር የሚሆን ኃይል አለን። እንደ ሙሴ አገር አሻጋሪ እንጂ አገር ጎጂ መሆን ራስን በታሪክ ድርሳን ላይ ማቆሸሽ ነው።

ተወልደን ያደግነው፣ የተማርነው፣ ወልደን የከበድነው ባጠቃላይ ለቁም ነገር የበቃነው በዚህ አገርና በዚህ ሕዝብ ውስጥ ነው። ይሄ ሕዝብ ደግሞ ከእኛ ሌላ ማንም የለውም። አገር ተስፋዋን የጣለችው በእኛ ላይ ነው። ትውልድ ይመጣል ትውልድ ይሄዳል። በታሪክ ውስጥ ስንዘከር ለመኖር በጊዜአችን ጠቃሚ ነገር እንሥራ። መልካም ነገ የሚፈጠረው በመልካም ዛሬ ነው። አዲሱ ትውልድ የሚፈጠረው ዛሬ ላይ ባለነው በእኛ አሻራ ነው።

 አሻራዎቻችን የነገ መልኮቻችን ናቸውና ለምናደርገው ለማንኛውም ነገር ጥንቃቄ ያሻናል። ለራሳችን ኖረን የምናተርፈው አንዳች ነገር የለም።

አገር የምትበለጽገው በእኔና በእናንተ አስተዋጽኦ ልክ ነው። ተምረን ውጪ አገር የምንሄድ ከሆነ፣ ጥሩ ነገር ስናገኝ ዜግነት የምንቀይር ከሆነ ውለታ በል ነው የምንሆነው። ስልጣን ስንይዝ የምንዘርፍ ከሆነ፣ ነገሮች ሲመቻቹልን ፍትሕ የምናጎድል ከሆነ ነውረኛ ትውልዶች ነው የምንሆነው።

አገራችን ላትመቸን ትችላለች፣ ፖለቲካውን ላንወደው እንችል ይሆናል፤ ደስ የማይሉ ብዙ ነገሮችን እያየን ይሆናል፤ ይሄ ሁሉ የሚስተካከለው ግን አገር ጥሎ በመሰደድ ሳይሆን ችግሮቻችንን ለመፍታት ለንግግር ስንቀመጥ ነው። ለጋራ ክብር በጋራ መሥራት ስንችል ነው።

በዚህ ረገድ እንደ አገር በርካታ ችግሮች አሉብን፤ ችግሮቻችን የሚፈቱት ደግሞ በእኛው እንጂ በአሜሪካና በአውሮፓ ኃይል አይደለም። ስልጣኔ የራስን መሠረት መገንባት ነው። መሠረታችን ደግሞ ኢትዮጵያ ናት። መሠረታችን ደግሞ ድሀ ሕዝብ ነው።

 እኛ ብዙ ነን፤ እንደ ብዛታችን ለአገር ግንባታ የበኩላችንን ማድረግ ብንችል አይደለም ዓባይን ቀርቶ ሌላም ተዓምር መሥራት እንችላለን። የነገ መጻኢ እድላችንንም በዛሬአችን መወሰን አለብን። በእኛ ዛሬ የሌሎችን ብሩህ ነገ እንሥራ። በእኛ ዘመን የልጆቻችንን መጪ ጊዜ አዲስ እናድርግ።

 ዓባይን ለመገንባት ምን ያክል ዋጋ እንደከፈልን ሁላችሁም የምታውቁት ሐቅ ነው። በዚህ የአስር ዓመት ድካማችን ውስጥ ብዙ አንድነትና ብዙ ትብብሮችን አይተናል።

 ኢትዮጵያውያን በአንድነት ከቆሙ ምንም መስራት እንደሚችሉ በተግባር ያሳየንበት ጊዜ ላይ ነን። ከፊታችን ከዓባይ ኃይል ማመንጨት ጋር ተያይዞ የሚመጡ በርካታ የበረከትና የደስታ ጊዜያቶች አሉ። ዛሬ ላይ ዓባይ በተርባይኖቹ ነፍስ ዘርቶ ብርሃን ሆኖናል፤ ሙሉ በሙሉ ተጠናቆ ወደ ሥራ ሲገባ ያኔ በዓባይ ዘመን ላይ መፈጠራችን ምን ያክል ዋጋ እንዳለው እንረዳለን። ከወቀሳና ከእርግማን ወጥተን ወንዛችንን ወደምናወድስበት ዘመን ተሸጋግረናል።

ካለፈው ይልቅ የሚመጣው ጊዜ ለእኛ ብሩህ ነው። በአባይ የትንሳኤ ብስራት ሰርግና ድላችን ከፊት ነው። ድካማችን ፍሬ ሊያፈራ አበባ ላይ ነው። ይሄን ላደረገ ለኢትዮጵያ ሕዝብ ክብር ይገባዋል። በዓባይ ትውልድ ላይ በመፈጠራችን ደስ ሊለን ይገባል።

እኛ የዚያኛውም ሆነ የዚህኛው ትውልድ ደማቅ ቀለሞች ነን። መቼም የማይደበዝዙ..መቼም የማይጠይሙ ኢትዮጵያዊ ሐቅ። እውነት ነው ይህ ሐቅ ነው፤ ነገር ግን ሐቅ ተረት እንዳይሆን አሁንም ከፍ ያለው የቤት ሥራ ከፊታችን ይጠበቅብናል፤ እኛ የዓባይን ብርሃን ያየን የዛሬው ዘመን ትውልዶች፤ ብርሃናችንን በጋራ እውን እንዳደረግን ሁሉ በጋራ ልንደምቅበት በጋራ ልንበለጽግበት ይገባል።

ታሪክ ከመናጠቅ ታሪክ አብሮ ወደመሥራት በሙላት ለመሸጋገር፤ የጋራ ታሪኮቻችንን ፈልገን ልናበለጽጋቸው፤ የጋራ እሴቶቻችንን አጎልብተን ልንጠቀምባቸው፤ የጋራ ማንነቶቻችንን አዳብረን አቅም ልንፈጥርባቸው፤ ወዘተ. የተገባ ነው። ይህ የሚሆነው ደግሞ እንደ ባለታሪኮቹ አባቶቻችን በጽናትና በኅብረት ስንቆም፤ ለስንጥቃቶቻችን በጋራ መክረን መፍትሔ ስናበጅ ነው።

 ይህ ደግሞ ዛሬ በእኛው እጅ ላይ ወድቋል፤ ከታሪክ ነጋሪነት ወደ ታሪክ ሠሪነት የተሸጋገርነው እኛ፤ ነገ የጋራ ታሪክ የሚጻፍልን ለመሆን የሚያስችለንን ገድል ይከተብልን ዘንድ በዘመናችን ላይ ጀግና ሆነን የምንቆምበት፤ ዘላቂ አብሮነታችንን ለማስቀጠል ቁጭ ብለን መምከር የሚጠበቅብን ጊዜው አሁን ነው። አበቃሁ፤ ሰላም!

በትረ ሙሴ (መልከ ኢትዮጵ)

አዲስ ዘመን መጋቢት   20 /2014