እንደወጣ የቀረው ፓኪስታናዊ

በጭርታ ውሎ የሚያረፍደው ሰፈር ጨለምለም ሲል ብሶበት ያመሻል። በዚህ ሰዓት በአካባቢው ለሚያልፍ እግረኛ ጥቂት ኮሽታ ያስደነብራል፤ የጫማ ኮቴ ያስደነግጣል። ዝምታ የተላበሰው ስፍራ ከመሳቀቅና ፍራቻ ርቆ አያውቅም። ጥርጊያውን ተከትለው የተሰሩ ቤቶች ባይተዋርነት ለአላፊ አግዳሚው አልበጀም። ጠጠራማው መንገድም በሰንሰልና ቁጥቋጦ ተሸፍኖ ወጪ ወራጁን በስጋት ያመላልሳል።

ይህ ስፍራ አስግቷቸው የማያውቅ ሶስት ነፍሶች ግን ሁሌም እንዳሻቸው ይራመዳሉ። ለእነርሱ ዳመናና ክረምት ምናቸውም አይደል። ምሽቱ አያስፈራቸውም። ዝናብ ጨለማው አያሰጋቸውም፤ ዓይኖቻቸው እንደንስር የፈጠኑ፣ እግሮቻቸው እንደነብር የሚወረወሩ ናቸው። ሶስቱ ጎረምሶች የሰፈሩን ዙሪያ ገባ ጠንቅቀው ያውቁታል። የነዋሪውና፣ የጸጉረ ልውጡ፣ የእንግዳውና የወጪ ወራጁ ማንነትም በእጃቸው ነው።

በአሳቻ ሰዓት በገርጂ አንበሳ ጋራዥ ጀርባ ያለፉ አንዳንዶች ንብረቶቻቸውን ተነጥቀዋል። ገሚሶቹም በጭካኔ ተደብድበው የከፋ ጉዳት አስተናግደዋል። ይህ ገጠመኝ ዝናብና ጨለማ ሲሆን ይበረታል። እንዲህ አይነቱ ጊዜ ቦታ ለይተው፣ ሰዓት መርጠው፤ ለሚያደቡ አድፋጮች ያመቻል። ለእነርሱ ስለታቸውን ሞርደው ፊታቸውን ሸፍነው ያሻቸውን ለመፈጸም ሜዳው ባዶ ነው።

ግርማ በለጠ፣ ደምሰው ዘለቀና ደረጀ ቢተው የልብ ጓደኞች ከሆኑ ሰንብተዋል። ሶስቱም ቋንቋና ስሜታቸው አንድ ነው። በዓይን ብቻ ተያይተው ይግባባሉ። በጥቅሻ ተናበው ይጓዛሉ። ውሎና አዳራቸው በአንድ ጣራ፣ ፍላጎትና ጥቅማቸውም በጋራ ሆኗል።

በየጊዜው የሚዘርፉትን ሁሉ እኩል ሲከፋሉ ኖረዋል። ቦታ መርጠው፣ ሰዓት ለይተው በሚነጥቁበት ስፍራ የሚቃወም የሚታገላቸውን አይምሩም። ለእነሱ በሆድ ጩቤ መሻጥና አንገት ቀንጥሶ ነፍስ ማጥፋት ዶሮ የማረድ ያህል ቀላል ነው።

የሶስቱ ባልንጀሮች ዝርፊያ በዕቅድና ስልት ሲመራ ቆይቷል። ሲሻቸው በጨለማው ኩርባ፣ ሲሻቸው ደግሞ በመኖሪያ ሳሎን ይገኛሉ። ከቤቶች ቤት ሲለዩ ምርጫዎቻቸው ለጋራ መኖሪያዎች ያደላል። የጋራ መኖሪያ ቤቶች ለእነርሱ ቀላሉ የገቢ ምንጭ ናቸው። ከነዋሪው ተቀላቅለውና ከጎረቤት ተመሳስለው ቤት ለመስበር ያመቻቸዋል። ይህን ሲያደርጉ ማን ናችሁ? ወዴትስ ናችሁ? የሚላቸው የለም።

ከጀሞ አንድ የጋራ መኖሪያዎች ጥቂቶቹን አድብተው ዘርፈዋል። ያሻቸውን ፈጽመው ከስፍራው እብስ ሲሉም ኮቴያቸው አይገኝም፣ ጥላቸው አይታይም። ይህን ፈጽመው በሌላ ስፍራ ለመከሰት ደግሞ የሚያህላቸው የለም። ዛሬን በታዩበት ነገን አይደግሙም። ትላንት በዋሉበት መረጃን አይተውም።

ሶስቱ ባልንጀሮች ፒያሳ ከሚገኝ የጥርስ ህክምና ዘልቀው የመረጡትን ዘርፈዋል። ድንገት በህንጻው መሀል ሲገኙም ደም የለመዱ ጩቤዎቻቸው በተጠንቀቅ ነበሩ። እነሱ ጭካኔያቸው ወደር አልባ ነው። ኮሽታ ሰምቶ የሚቀርባቸው ቢኖር ስለት ለመሻጥ፣ አንቆም ለመግደል አያንገራግሩም።

የዲጂታል ሰቱዲዮችን መርምሮ ለማወቅም የንስር ዓይኖቻቸው የፈጠኑ ናቸው። ወሬ አጣርቶና ገቢ ወጪን ለይቶ ማምሻውን ጎራ ለማለት ደግሞ ጊዜ አያጠፉም። አንድ ምሽት የፒያሳውን ስቱዲዮ ጠራርገው ሲዘርፉም ያየ የሰማቸው አልነበረም። ሁሌም ኮቴ አልባ መሆናቸው መለያቸው ነው። ይህ ስልታቸውም እንደጠቀማቸው ዘልቋል።

በለስ በቀናቸው ጊዜ ፈጥኖ የሚደርሰው ባለታክሲው ኪሩቤል ደግሞ የሁልግዜ ባለውለታቸው ነው። ፈጣኑ ሾፌር የእጅ ስልኩ ቀን ከሌት አይዘጋም። ከሌሎች ደንበኞቹ ይልቅ ለነርሱ ያደላል። «ፈጥነህ ድረስ» ባሉት ግዜ ታክሲውን ለሸክም አዘጋጅቶ ከተፍ ማለትን ለምዷል።

በእነርሱ እጆች ላፕቶፕና ሞባይሎች፣ ጌጣጌጥና ውድ ንብረቶች ውለው ማደራቸው አዲስ አይደለም። ህይወት አጥፍተው፣ደም አፍስሰው የሰበሰቡትን ሁሉ ባወጣላቸው ዋጋ ሲሸጡ ኖረዋል። ያም ሆኖ በዚሁ «ይብቃን» ብለው አይለያዩም። እየጠጡ፣ እየቃሙና እየተዝናኑ ስለነገው ዕቅድ ይነድፋሉ። ስለሚሆነው ያወጋሉ። ስለሚያገኙት ሲሳይና ስለሚከፋፈሉት ገንዘብ እያሰሉ የዘረፋ ስልት ይቀይሳሉ።

መሀመድ ፓርፋዝ ጓዙን ሸክፎ ወዳጅ ዘመዱን ተሰናብቶ ከሀገሩ ከወጣ ጥቂት ወራትን አስቆጥሯል። መሀመድ የትውልድ ቦታውን ፓኪስታንን ትቶ ኢትዮጵያን መምረጡ ያለምክንያት አይደለም። ይህች አገር ለእርሱ የእንጀራው መሰረት ሆናለች። ምድሪቷን ከረገጠበት ጀምሮም ንጹህ አየሯ ተስማምቶታል። ህዝቦችዋንና ባህሏን ወዶታል።

መሀመድ ለሀገሩ እንግዳ ለሰው ባዳ መሆኑን ያውቃል። ሁሌም በዓይኖቹ ውል የሚሉበት ቤተሰቦቹ እንደናፈቁት ነው፡፡ ህጻናትን ባየ ጊዜ ትንንሽ ልጆቹን ያስታውሳል። አገሩን እያሰበም በሀሳብ ርቆ ይጓዛል። ተቀጥሮ በሚሰራበት የመከላከያ ብረታ ብረት ኢንጂነሪንግ ውስጥ እረፍት የለሽ ስራ አለበት። ከኮምፒውተሩ ተደፍቶ መዋሉ ባህር ቆርጦ፣ አገር አቋርጦ ለመጣበት ሙያዊ ግዴታ እንደሆነ ይገባዋል።

የእርሱ ማዕድ እንደሀገሬው በአንድ መሶብ አይደለም። በራሱ ልምድና ባህል ይቃኛል። ቋንቋው፣ አብሮነትና መግባባቱም እሱ ከለመደው ጋር አይመስልም። ይህ አገር ቀድሞ ከሚያውቀው ማንነት ይርቃል። የሰው ቀለም ብቻ ሳይሆን ባህርይውም ጭምር ይለያል። አሁን ግን ቅድሚያውን የሰጠው ለስራው ብቻ ሆኗል። አዎ! መሀመድ ከምንም በላይ ሙያውን ያከብራል። ከጠዋት እስከማታ ሲባዝን መዋሉም ለዚሁ ዓላማ መሆኑን ጠንቅቆ ያውቃል።

ፓኪስታናዊው መሀመድ ዋልአደር ሲል ካገሩ ተላመደ። አብሯቸው ከሚውል ሰራተኞችም ተግባባ። አካባቢውን ጠንቅቆ ማወቁ ውሎ ለመግባት አላስቸገረውም። ከሚሰራበት የቀድሞው ኢምፔሪያልና የአሁኑ ሜይቴክ ህንጻ ለኑሮ ከመረጠው ቦሌ ድረስ መጓዝን ተለማምዷል። አንዳንዴ ስራ በዝቶ በጊዜ መጨረስ ካልቻለም አመሻሽቶ መውጣቱ አዲስ አይደለም፡፡

እንግዳው መሀመድ መሰል ጓደኞቹን ካገኘ ወዲህ ቀለል ብሎታል። ብቸኝነቱንም ይቀረፍ ይዟል። ስድስቱ ባልንጀሮቹ በተለያዩ ጊዜያት ወደ ኢትዮጵያ የመጡ የውጭ ዜጎች ናቸው። ቦሌ አካባቢ አንድ የመኖሪያ ግቢን በጋራ ተከራይተው ይኖራሉ። ለደህንነታቸው የቀጠሯቸው ታማኝ የጥበቃ ሰራተኛም አብረዋቸው ከሆኑ ሰንብተዋል።

ጓደኛሞቹ ህይወትን በእኩል ሲጋሩ ስሜታቸው ጭምር አንድ ሆኗል። ሁሌም አርቆ ስላመጣቸው ሙያ ያወጋሉ። የቤተሰብ ናፍቆትና የሀገር ትዝታም የጋራ ጨዋታቸው ነው። ኑሮን በሚጋሩበት ሳሎን አንዳቸው ለሌላቸው ይጨነቃሉ። የዘወትር መተሳሰባቸውም በፍቅር አዝልቆ ወራትን አሻግሯቸዋል። የግንቦቷ ፀሀይ ዛሬም እንደበረታ ውሏል። በዚህ ጊዜ አገር ምድሩ ይግላል። የቤት ጣራ እንደእሳት ግሞ ሁለመናን ያቃጥላል። እንዲህ ሲሆን ከቤት የሚውል፣ ከደጅ የሚገኝ ሁሉ በሙቀት ሊፈተን ግድ ነው።

ማምሻ ሆኖ ጸሀይ ወደ መግቢያዋ ስትሸኝ የውሎ ፈተናው ጋብ ይላል። እግረኞች በእፎይታ ሊራመዱ ከያሉበት ይወጣሉ። ይህ ሰዓት ከሙቀት መልስ ነፋሻውን አየር ለመቀበል ያመቻል። የመሀመድ ባልንጀሮችም ዛሬ በጊዜ ተሰብስበዋል። በሳሎናቸው ተቀምጠው ስለ ውሏቸው ያወጋሉ። እንደወትሮው የተለመደው ጨዋታ ቀጥሏል። አዛውንቱ ጥበቃ ሁሉም በየተራ መግባታቸውን አስተውለዋል። ከነርሱ መሀል ግን ጎልማሳው መሀመድ አልታያቸውም። አዎ! መሀመድ በእርግጥም በስፍራው የለም።

ጨለማው አይሏል። ምሽቱ እየገፋ ነው። የጓደኛሞቹ ጨዋታ ቀስ በቀስ መቀዛቀዝ ጀምሯል። ሁሉም እንቅልፍና ድካም ቢያናውዛቸው መተኛትና ማረፍ ፈልገዋል። ይህን ማድረግ ግን ቀላል አልሆነም። ባልንጀራቸው መሀመድ ገና ወደቤት አልገባም። እንዲህ ማምሸቱ የተለመደ አይደለምና ማሰብና መጨነቅ ጀምረዋል።

በየተራ ደጋግመው የሚሞክሩት የእጅ ስልካቸው የመሀመድን መስመር አለመገኘት ይጠቁማል። አሰልቺው ሙከራ ስልኩ ጥሪ እንደማይቀበል እየነገራቸው ነው። ተስፋ ያልቆረጡት ባልንጀሮች እስከ እኩለ ሌሊት ተቀምጠው መጠበቅ ይዘዋል። ሽማግሌው ዘበኛም ጆሯቸውን ጥለው ማዳመጣቸውን ቀጥለዋል። ድምጽ በሰሙና ኮሽ ባለ ቁጥር በሩን ከመክፈት አልቦዘኑም።

የጭንቁ ሌሊት ነግቷል። የጠዋቷ ጸሀይ ግን የመሀመድን መምጣት አላበሰረችም። መላ የጠፋቸው ጓደኛሞች አሁን ለፖሊስ ማሳወቅ እንዳለባቸው አምነዋል። ፖሊስ ጣቢያ ደርሰው ያለውን እውነት ሲያስረዱም ተደናግጠውና ከልባቸው አዝነው ነበር።

ግንቦት 12 ቀን 2004 ዓ.ም ምሽት

ቀኑን ሙሉ በስራ ሲደክም የዋለው መሀመድ ወደቤቱ ለመሄድ ከቢሮው ተነስቷል። ከቀድሞ መውጫው ገፍቶ እንዳመሸ አላጣውም። የእጅ ሰዓቱም ከምሽቱ ሁለት ሰዓት ላይ እያመለከተው ነው። እሱ ያሰበውን በመከወኑ እፎይታ ተሰምቶታል። ከመስሪያ ቤቱ መኖሪያው ለመድረስም ጊዜ እንደሚበቃው ገምቷል።

መሀመድ የእጅ ቦርሳውን ይዞ ከመስሪያ ቤቱ ግቢ እየወጣ ነው። ሲመላለስ የሚያውቀው አካባቢ ጨለም ማለቱ ያስፈራው አይመስልም። ስለመንገዱ እያሰበ ጉዞውን ቀጥሏል። ቀይ ፊቱ ሉጫው ጸጉሩና ውብ አለባበሱ የሳባቸው አይኖች አተኩረው እያዩት ነው። ሶስቱ ሰዎች በጥቅሻ መግባባት ይዘዋል። በዚህ ሰዓት የጨለማው ሲሳይ፣ የወጥመዳቸው ግዳይ መሆኑ እያስደሰታቸው ነው። ከምንም በላይ ግን በአንድ እጁ የያዘው ቦርሳ ማርኳቸዋል።

ለጨለማው አድፋጮች አንበሳ ጋራዥና አካባቢው ግዛታቸው ከሆነ ሰንበቷል። በዚህ ቦታ ያለሰዓት ደፍረው ያለፉ ሁሉ የያዙትን አስረክበዋል። «እምቢተኞች» የተባሉም በስለት ተሸርክተው ቡጢ፣ እርግጫቸውን ቀምሰዋል። ዛሬ ደግሞ አሉበት ድረስ የመጣላቸውን ጠጉረ ልውጥ በጸጋ ሊቀበሉት እየጠበቁት ነው።

መሀመድ ቤቱ ለመድረስ መቸኮሉ ከእርምጃው ፍጥነት ያስታውቃል። ዋናውን መንገድ ከመያዙ በፊት ግን አንገቱን የጠፈነጉት ጠንካራ እጆች እንዳሻው አላራመዱትም። ግርማ የተባለው አድፋጭ መሬት ለመሬት እየጎተተ ወደጥርጊያው መንገድ መለሰው።

እሱን ተከትሎ ከኪሱ የገባው ደምሰውም ገንዘብና ሞባይል ለማውጣት እያንገላታ በቁመናው ጣለው። ይሄኔ ሌላው ጓደኛቸው ደረጀ የያዘውን ላፕቶፕ ለማስለቀቅና ቦርሳውን ለመቀማት ክፉኛ ታገለው።

ያሰቡትን እንደጨረሱ ፓኪስታናዊውን አገላብጠው አዩት። አይኑን እንደጨፈነ የኋሊት ተዘርግቷል። በአንዱ አፍንጫው መውረድ ከጀመረው ጥቂት ደም በቀር ጉዳቱ አልታያቸውም። ጸጥ ዝም እንዳለ ነው። ድርጊታቸውን ሊቃወምና ሊታገላቸው አለመሞከሩ አስገርሟቸዋል። የጨለማው አድፋጮች ቀጣዩን ለማሰብ ጊዜ አልነበራቸውም። በአካባቢው ከሚገኝ አንድ የውሀ መውረጃ ቱቦ መሀመድን ወርውረው ከአካባቢው ተሰወሩ።

አስፓልቱን ተሻግረው ከመንገዱ ብርሀን እንደገቡ ባለታክሲው ኪሩቤል ዘንድ ደወሉለት። ትዕዛዝ ተቀባዩ ኪሩቤልም ሲከንፍ መጥቶ ደረሰላቸው። ተያይዘው ሀያ አራት ወደተባለ አካባቢ ሲያቀኑ ምሽቱን እዛው ሊያሳልፉ በመስማማት ሆነ።

ሲነጋ ሶስቱም ባልንጀሮች ለምክክር ታደሙ። አሁን የዘረፉትን ላፕቶፕና ሞባይል መሸጥ አለባቸው። ከሽያጩ የሚገኘውን ገቢም እንደተለመደው እኩል መካፈል ይኖርባቸዋል። እንዳሰቡት ሆኖ ሳሪስ አዲስ ሰፈር ላፕቶፑን በሶስት ሺህ ስምንት መቶ ብር ሸጠው የየድርሻቸውን ተካፈሉ። ዝርፊያው ላይ የተገኘው የመሀመድ ጥንድ ጫማ አላስፈለጋቸውም። ከአንድ ድልድይ ውስጥ በመወርወር መረጃ ለማጥፋት ሞከሩ።

የመሀመድ ጓደኞች «ጠፋብን» ብለው ባመለከቱት መሰረት ፖሊስ አሰሳውን ጀምሯል። ፓኪስታናዊው እንደወጣ አለመመለሱን መነሻ በማድረግም መረጃዎችን ማሰባሰብ ቀጥሏል። ይህ መሆን በጀመረ በአጭር ጊዜ ውስጥ ግን መሀመድ ፓርፋዝ ከአንድ የመንደር ቱቦ ውስጥ ወድቆ መገኘቱ ተሰማ። ፖሊስ ከስፍራው ሲደርስ መሀመድ በህይወት አልነበረም። የተገኙት ማስረጃዎችም በሰው እጅ ተደብድቦ ስለመገደሉ ፍንጭ የሚተው አልሆኑም።

የአስከሬን የምርመራ ውጤት ግን ሟች በአንገቱ ላይ በደረሰበት የከፋ ድብደባ በነርቩ ላይ ችግር ማጋጠሙን አሳየ። በቆሽቱና በትልቁ የአንጎል ሽፋኑ ላይ ደም መገኘቱም ለሞቱ ምክንያት እንደሆነ ጠቆመ። ፖሊስ ያገኘውን መረጃ ይዞ ተጠርጣሪዎቹን ለማግኘት የሚያስችሉ ማስረጃዎችን አሰሰ። በስፍራውና በሌሎች ቦታዎች የተፈጸሙ መሰል ወንጀሎችን ዋቢ አድርጎም ተንቀሳቀሰ።

የፖሊስ ምርመራ፦

አሁን በመርማሪ ረዳት ኢንስፔክተር ሲሳይ ተሾመ የሚመራ የክትትል ቡድን ተዋቅሯል። ቡድኑ ተፈላጊዎችን እግር በእግር ተከታትሎ ለመያዝ የጠረጠራቸውን ተደጋጋሚ ወንጀለኞችን እያሰሰ ምርመራውን ቀጥሏል። ተጠርጣሪዎቹ እነርሱ አለመሆናቸውን ባረጋገጠ ጊዜም ወደ ዋንኞቹ ወንጀል ፈጻሚዎች የሚያደርሰውን መንገድ ሁሉ እየተከተለ ነው። የፖሊስ ምርመራ መዝገብ 750/2004/ በየቀኑ የዕለት ሪፖርት ይሰፍርበታል።

ጉዳዩን የያዙት የፖሊስ አባላትን ጨምሮ የመንግሥት ኃላፊዎች ዕንቅልፍ ካጡ ሰንበተዋል። ወንጀሉ ስለ ሀገር ያለው ክፉ ገጽታ አሳስቧቸዋል። ከሁሉም ደግሞ ድርጊቱን የፈጸሙ ግለሰቦች መሰወር እልህና ቁጭት ውስጥ እያስገባቸው ነው። ቀን ከሌት የክትትል አባላቱ ዓይኖች በጥርጣሬ አካባቢውን እየቃኙ ይውላሉ። የተገኘን መረጃ ሁሉ አይንቁም። የሰሙትን እያጣሩ፣ ያጣሩትን እየለዩ ለነገው ይዘጋጃሉ።

የፖሊስ ክትትልና ድካም ውሉን አልሳተም። ሁለቱን የጨለማ አድፋጮችና ተባባሪውን ባለታክሲ እግር በእግር ተከትሎ በቁጥጥር ስር አዋላቸው። ግለሰቦቹ ፓኪስታናዊውን በመግደል ወንጀል በቀጥታ የተሳተፉ ናቸው። እነርሱ ቢያዙም ሌላው ተባባሪ ደረጀ ቢተው ደግሞ በሌላ ወንጀል ተከሶ ማረሚያ ቤት እንደሚገኝ ታወቀ። ይህ መሆኑ ምርመራውን ለፖሊስ ፈታኝ አደረገው።

ተጠርጣሪውን ለማግኘት ሸዋ ሮቢት ማረሚያ ቤት ድረስ መሄድና አዲስ አበባ አምጥቶ መመርመር ቀላል አልነበረም። የጊዜ ቀጠሮ ጉዳይና የፍርድ ሂደት ምልልሱን አዳጋች አድርጎት ቆየ። ፖሊስ ለተጨማሪ መረጃዎች የበርካቶችን ቤት አስሷል። ብዙዎችን ጠርጥሮ በጥብቅ ይዞ መርምሯል።

ከአዲስ አበባ ጫፍ እስከ ኦሮሚያና ሰሜን ሸዋ ድረስ ዘልቆ ባዝኗል። አሁን ግን የድርጊቱ ውል መቋጫ ሊያገኝ ነው። በተጠርጣሪዎቹ ላይ የተከፈተው የክስ መዝገብ በከባድ ስርቆትና የሰው መግደል ወንጀል፣ ተጠያቂ አድርጎ ፍርድ ቤት አቅርቧቸዋል። ጥፋተኞች መሆናቸውም ተረጋግጧል።

ውሳኔ፦

አስቀድሞ የክስ መዝገባቸው በታየው አንደኛ ተከሳሽና ሁለተኛ ተከሳሽ ላይ የአዲስ አበባ ከተማ አስተዳድር የመጀመሪያ ደረጃ ፍርድ ቤት የቂርቆስ ክፍለ ከተማ ምድብ ችሎት ታህሳስ 25 ቀን 2007 ዓ.ም በዋለው ችሎት «ይገባቸዋል» ያለውን ብይን ሰጠ ። አንደኛ ተከሳሽ ግርማ በለጠ በአስራ ስምንት ዓመት፣እንዲሁም ሁለተኛው ተከሳሽ ደምሰው ዘለቀ በሀያ ዓመት እስራት ይቀጡልኝ ሲልም ውሳኔውን አሳለፈ ።

አዲስ ዘመን ቅዳሜ የካቲት 30/2011

መልካምስራ አፈወርቅ