አባባ መርዕድ መንደሩ ውስጥ የታወቁ ህልም ፈቺ ናቸው፡፡ እሳቸው ጋ ሄዶ ህልሙን ያላስፈታ አንድም ሰው አይገኝም፡፡ ስለእሳቸው የህልም ጥበብ ወሬ ነጋሪ ሆነው ለመንደሩ ሰው ወሬ የሚነዙ በርካታ ወሬኞች አሉ፡፡ ወሬኞች እሳቸውን በማስተዋወቃቸው ብቻ ለሳምንት ህልማቸው በነፃ ይፈታላቸዋል። የዚህ ዕድል ተጠቃሚ ከሆኑት ውስጥ እትዬ ትብለጥ አንዷ ናቸው፡፡ እትዬ ትብለጥ ከመንደር መንደር፣ ከከተማ ከተማ እየዞሩ ስለ አባባ መርዕድ የሚመሰክሩ ሴት ናቸው፡፡ «የተናገሩት መሬት ጠብ አይልም፣ ቢበዛ በሰልስቱ አልያም በነጋታው ትንቢታቸው ይፈጸማል፣ በዚህ ጥበባቸው የመንደሩ ሰው ’ሁለተኛው እግዜር’ የሚል ስም ሰቷቸዋል» እያሉ በበሬ ወለደ የሚያወሩና የሚያስወሩ ሴት ናቸው፡፡
አባባ መርዕድ እንደ ዕድሜአቸው መካሪና አስታራቂ ሳይሆኑ ዋሽቶ በማጣላት ምንዳ የሚፈልጉ ናቸው፡፡ አባትነታቸውን ለበጎ ሳይሆን ለነውር የሚጠቀሙ በበሬ ወለድ የቆሙ አዛውንትም ናቸው፡፡ በሽምግልናቸው ውስጥ ዘልቆ የገባ አንድ ነውር ቢኖር የገንዘብ ፍቅር ነው፡፡ ከእርጅናቸው ጋር የተስማማው ሸበቶ ጸጉራቸው እብለታቸውን ደብቆ ከእግዜር ጋር የቀረበ ወዳጅነት ያላቸው ጻድቅ ሰው አስመስሏቸዋል፡፡ በዕድሜ ነቁጥ የተዋጀ አንቱታነታቸው በእውነት እንጂ በግፍ የሚሞግተው አንድም ሰው የለም። ግን አባባ መርዕድ እንዲህ አይደሉም . . . በሽምግልናቸው ውስጥ እውነትና ፍትህ የለም፡፡
ለገንዘብ ካላቸው ስር የሰደደ ፍቅር ህልም ሊያስፈታ ወደ ታዛቸው የመጣን ደንበኛ የሚጠይቁት የመጀመሪያ ጥያቄ «ምን ያህል ህልም ይዘህ መጣህ? ከትናንት ማታ ጀምረን አንድ ህልም ብቻ ይዞ የመጣን ደንበኛ ማስተናገድ አቁመናል» የሚል ነው፡፡ ይሄው የነዋይ ፍቅራቸው ራሳቸው ላይ ወጥቶ ከሰሞኑ ደግሞ በአዲስ ውሸት ተከስተዋል፡፡ ወደ እሳቸው የመጣን ህልመኛ ሁሉ «ምን ላይ ሆነህ ነው ያለምከው? አልጋ ላይ ነው መደብ ላይ?» ሲሉ መጠየቅ ጀምረዋል፡፡ በሰሞነኛው በእሳቸው ሕግ መሠረት አልጋ ላይ ሆኖ ያለመና መደብ ላይ ተኝቶ ያለመ እኩል አይዳኝም፡፡ አባባ መርዕድ ፍትህን አያውቁም . . . የእውነት ስፍራው የት ጋ እንደሆነ አልደረሱበትም፡፡ ከትናንት እስከ ዛሬ ገንዘብ ለማግኘት ሲሉ ያልሠሩት የሸር ሥራ የለም፡፡ ሲያልቅ አያምር እንዲሉ ዛሬም በመቁረቢያ ዕድሜአቸው በእርጅና ህልም ፈቺ ሆነው ብቅ አሉ . . .፡፡ «እንዴት ብዬ ሌሎችን ላግዝ?» ሳይሆን «እንዴት ብዬ በሌሎች ላትርፍ?» የሚል የሽምግልና ቆፈን የተጠናወታቸው የዕድሜ ነውረኛ ናቸው፡፡፡
አዳፋ ብሉኳቸውን ወደ ትከሻቸው እያጣፉ . . . ከፀሐይ መውጫ ትይዩ በጎለቱት ባለመደገፊያ ወንበራቸው ላይ ተቀምጠው ህልመኛ ይጠብቃሉ።
ህልመኛ ይመጣል . . .
«ህልም እንዴት ነው?» ይጠይቃሉ፡፡
«ምንም አይል ጥሩ ነው» ህልመኛ ይመልሳል።
«ምን ላይ ሆነህ ነው ያለምከው? ማለቴ አልጋ ላይ ነው ወይስ አሊቤርጎ ሴት ጉያ ውስጥ? ህልም ሲፈታ ይሄ ሁሉ መታወቅ ይኖርታል . . . ያለዛ ጥበቤም እሺ አይለኝ፡፡» ሲሉ የባጥ የቆጡን ለፈለፉ፡፡
«ሶፋ ላይ ሆኜ ነው» ህልመኛ መለሰ፡፡
«እንደዛ ከሆነ በምኞት ያለምክበትን አምስት ብር ያስጨምርሀል፡፡ ከኑሮ ውድነቱ ጋር በተያያዘ በአንዳንድ ነገሮች ላይ የዋጋ ጭማሪ አድርገናል፡፡ ፍንጭት ጥርሳቸውን እያሳዩት። ይቺ ንግግራቸው የተለመደች ናት . . . መደብ ላይ ሆኜ ነው ያለምኩት ቢባሉ እንኳን ያለምቾት እየተወራጨህ ያለምከው ህልም ውስጠ ግንዱን ለማግኘት አስቸጋሪ ስለሚሆን ያስጨምርሀል ይላሉ እንጂ፣ ካለምኞት የታለመ ስለሆነ ቀንሼልሀለሁ አይሉም፡፡ ሰማይ ዝቅ ምድር ከፍ ቢል ዋሽተው ያተርፋሉ እንጂ ታምነው አያጎድሉም፡፡
«ህልሜን ይፍቱልኝ እንጂ ለብሩ ችግር የለውም» ህልመኛው መለሰላቸው፡፡
አባባ መርዕድ እጅጉን አዘኑ . . . አስርና ሃያ ብር ትጨምራለህ ባለማለታቸው ተቆጩ፡፡
……
እማማ ያሸርግዱ ከእትዬ ትብለጥ ቀጥለው የአባባ መርዕድ የህልም ደንበኛ ናቸው፡፡ አንዱም አይስመርላቸው እንጂ ከትናንት እስከዛሬ ያላስፈቱት አንድም ህልም የለም፡፡ ጠዋት . . . በጣም ጠዋት ለማኝ ሳይጸዳዳ በውርጩ የአባባ መርዕድን ቤት ከሚያንኳኩ እንስቶች አንዷ እማማ ያሸርግዱ ናቸው፡፡
«እንደው ዛሬ ምን ሊያሳየኝ ይሆን እንዲችው ሲያሰቃየኝ ነው ያደረው» ይላሉ እማማ ያሸርግዱ አባባ መርዕድ ፊት ላይ ተነጥፈው፡፡ እግዜራቸው ይመስል ከጉድ እንዲያወጧቸው በመማጸን ዓይነት፡፡
እማማ ያሸርግዱ ቀን ተኝተው ያለሙትን ሁሉ ያስፈታሉ ይባላል፡፡ ለህልም ካላቸው ፍቅር የተነሳ በቀን ሃያ አራት ሰዓት ነው የሚተኙት እየተባሉም ይታማሉ፡፡ አባባ መርዕድ ቤት ሲመላለሱ እንዲችው ነግቶ ይመሻል፡፡
የእማማ ያሸርግዱን እግር ተከትለው ሊነጋጋ ሲከጃጅለው እትዬ ትብለጥ ይመጣሉ። ሦስተኛው ሰው ሆነው የአባባ መርዕድን ደጅ በማለዳ ከሚረግጡት ውስጥ አቶ መንገሻ አንዱ ናቸው፡፡ አባባ መርዕድ ይሄን ሥራ የጀመሩት በእኚህ ሦስት ሰዎች ህልም ላይ ተለማምደው ነው ይባላል፡፡
እማማ ያሸርግዱ አባባ መርዕድ ቤት በመመላለስ ያተረፉት ነገር ቢኖር የጫማቸውን ሶል መጨረስ ብቻ ነው፡፡ በሁለት አመት ውስጥ ሃያ ስምንት ጥንድ ጫማዎችን ጨርሰዋል፡፡ ቀንና ሌሊት እያለሙ፣ ቀንና ማታ እያስፈቱ . . . ብርድ ሳይሉ ውርጭ ከአባባ መርዕድ ደጅ እየቆሙ «በሀብትና በሲሳይ ትሽቆጠቆጫለሽ»፣ «ይሄ ነው የማይባል ተድላ ቤትሽ ይገባል» የሚለው ትንቢታቸው ግን የምጻት ቀንን ያክል ርቋቸው በተስፋ ስብራት ውስጥ ወድቀዋል፡፡ በተስፋ ስብራታቸው ውስጥ ትናንትን ሲዳብሱት አጡት . . . ዛሬን ሲፈልጉት የለም፡፡ ነገም ለታሪካቸው ባዳ ሆኖ አገኙት፡፡ በአባባ መርዕድ ውሸት ታሪክ አልባ ሴት መሆናቸው ቆጫቸው፡፡ «ለሀገርሽ ምን ሠራሽ? ለትውልድ ምን አደረግሽ?» ብሎ ህሊናቸው ለጠየቃቸው ጥያቄ መልስ መመለስ እንዳለባቸው ያወቁት ቆይተው ነበር፡፡ ∙ከስጦታዎች ሁሉ ውዱ ስጦታ ሀገርና ሕዝብን በታማኝነት ማገልገል ነው» የሚለው ሃሳብ ወደ አእምሯቸው መጣ፡፡ በቀሪ ዘመናቸው አንድ መልካም ተግባር በመፈጸም በአባባ መርዕድ እብለት የባከነ ታሪካቸውን ለመመለስ ቆርጠው ተነሱ፡፡ ሀገርና ሕዝብ ለማገልገል ጊዜው አሁን እንደሆነ ከመቼውም ጊዜ በላይ ተረዱ፡፡ በማስመሰል ትብታብ ተሸርበው ነበርና ካጎነበሱበት ቀና አሉ፡፡ የመጀመሪያ ተግባራቸው አባባ መርዕድን ማጋለጥ ይሆናል፤ ከዚያም በምኞት ሳይሆን በትጋት የሚያምን ትውልድ መፍጠር፡፡
«ሰው በእስተርጅና . . . ዋሽቶ ማስታረቅ ሲገባው እንዴት ዋሽቶ ያጣላል? አበስኩ ገበርኩ» እያሉ ወደ ቤታቸው ሄዱ፡፡
በትረ ሙሴ (መልከ ኢትዮጵ)
አዲስ ዘመን ዓርብ ጥር 17 ቀን 2016 ዓ.ም
