ስለ ሀገር የተጠበቡ ጠቢባን ሀገርና ሰውነትን በአንድ መርፌና ክር ይሰፉታል:: እውነት ነው ሀገርና ሰውነት ከዚህ የተሻለ እውነት የላቸውም:: ሰውነት ከሀገር ጋር ሀገር ከሰውነት ጋር የተቆራኙ የአንድ ማንነት ሁለት መልኮች ናቸው:: ሰው ከሌለበት ሀገር ትርጉም የለውም:: ፍቅር ከሌለበት ሀገር ሙቀት የለውም:: ሰላም ከሌለበት ሀገር ጣዕም የለውም:: ሀገርን ሀገር ያደረጉት ሰው እና ከሰውነት ቀጥለው የሚመጡ የአብሮነት መንፈሶች ናቸው::
ከዚህ ጽንሰ ሀሳብ በመነሳት አብሮነታችን ለኢትዮጵያ ያለውን ዋጋ መቃኘት እንችላለን:: ልክ እንደ ዓድዋ የአንድነታችን ዋጋ የሚገለጽበት ብዙ ሀገራዊ ኩነቶች አሉ :: ልክ እንደ ዓባይ ግድባቸው ብዙሀነታችን የሚያስፈልግበት ምዕራፍ አለ:: እንደ ሀገር ተስፋ ሰንቀን እየኖርን ነው..የመልማትም ሆነ የማደግ ተስፋዎቻችን ፍሬ የሚያፈሩት በአንድነት ስንቆም ነው:: ለዘመናት ከተዋረድንበት የድህነት ነቀርሳ ለመሻር በእኔ ውስጥ እናተ፣ በእናተ ውስጥ እኔ መብቀል አለብን::
በተናጠል የቆመች ሀገር የለችም:: ተያይዘንና ተደጋግፈን ነው ከትናንት ዛሬን ያየንው:: በእኔ ውስጥ እናንተ በእናተ ውስጥ እኔ በቅዬ ነው ኢትዮጵያዊ የተባልነው:: ይሄን እውነት ለመረዳት አሁን ያለችውን ኢትዮጵያ ማየቱ በቂ ነው:: ኢትዮጵያ የቆመችው በብዙ እጆች ተደግፋ ነው:: ኢትዮጵያ ያማረችው በብዙ መልኮች ተውባ ነው:: ይሄ ውበት፣ ይሄ ድምቀት ደግሞ በጋራ የመቆም ውጤታችን ነው::
በችግሯ ሰአት ሆ ብለን የምንነሳው የኢትዮጵያ ጉዳት የእኛም ጉዳት ስለሆነ ነው:: እንደ ህዝብ ተነካክተንና ተጠጋግተን ተሳስረንም እየኖርን የብቻ ሰርግና መርዶ የለንም:: ደስታና ሀዘናችን የጋራችን ነው:: በጋራ እየኖርን እኔ ላይ ካልደረሰ የምንለው ነገር የለም:: ጉዳያችን ሰላም ከሆነ ሰላም ለማምጣት የአንድነት ሀሳብ ያስፈልገናል:: ጉዳያችን ዲሞክራሲ ከሆነ ከመንግስት ጋር ተቆራኝተን ዲሞክራሲን ሕያው ማድረግ ይጠበቅብናል::
ኢትዮጵያ ለአንድ ወገን የምንተዋት አይደለችም:: መንግስት ብቻውን ምንም አያደርጋትም:: አንድ ሰው..አንድ ቡድን ..አንድ ፓርቲ አይችላትም:: በጋራ ካልሆነ፣ በአብሮነት ካልሆነ ጥያቄዎቻችንን መመለስ አንችልም:: በመነጋገር ካልሆነ፣ በመተሳሰብ ካልሆነ ህልሞቻችንን መውለድ አንችልም:: አሁን ላይ በሰላም እጦት እየተሰቃየች ያለችው ለብቻ የተውናት ኢትዮጵያ ናት::
እንደ አብሮነታችን ሁሉ ሰላማችንን የምንመልሰው በአብሮነት ነው:: በመልካሙ ጊዜ አብረን ቆመን በችግር ጊዜ የምንለያይ ከሆነ ሀገርና ሰውነት ያልኳችሁ የአብሮነት ቅኔ ልክ አይመጣም:: ሀገር በእኛ ውስጥ፣ እኛም በሀገር ውስጥ ነው ልክ የምንሆነው:: ኢትዮጵያ የሚል..ከተናጠልነትና ከእኔነት የራቀ የጋራ ስም አለን::
በዚህ ስም ስንጠራ ለዘመናት ኖረናል:: ይሄን ስም ከፊት አድርገን ብዙ መሰናክሎችን ተራምደናል:: አሁንም ሰላማችን እንዲመለስ ከአፋችን ላይ የጠፋውን ይሄን ስም መመለስ አለብን:: ውበታችን የሚደበዝዘው ስንራራቅ ነው:: አንድነታችን የሚላላው ኢትዮጵያዊነትን ስንተው ነው።
ይብዛም ይነስም አለም ላይ የተነሱ ግጭቶች መነሻቸው እኔነት ነው:: መነሻቸው ከሀገር በላቁ ስሜቶች የመጣ ነው:: እኛም ሀገር በአብዛኛው ያጋጠሙን የሰላም እጦቶች ምክንያታቸው ይሄው ነው:: የሚያምርብን አድዋን የፈጠረ የአንድነት ስማችን ነው:: የሚያምርብን አባይን የገደበ የኢትዮጵያዊነት መልካችን ነው:: አድዋ የማን ታሪክ ነው?..የህዳሴ ግድብ የማን አሻራ ነው? የሁሉም ኢትዮጵያውያን እንደምትሉኝ ተስፋ አደርጋለው::
አድዋም ሆነ የህዳሴ ግድብ ኢትዮጵያዊነት የፈጠሩት..የጋራ እጆቻችን ናቸው :: ህብረትና አንድነት የፈጠሩት የኢትጵያዊነት መልክ ነው:: ከዚህ ውጪ ስም የለውም:: ሰላምም..ልማትም እንዲህ ነው..የእኔ የአንተ እየተባባልን የምንፈጥረው ሰላም፣ የምናመጣው ለውጥና ብልጽግና የለም::
የእኔ የአንተ እየተባባልን የምንፈጥራት የጋራ ኢትዮጵያ የለችም:: በእኔ በአንተ መባባል ውስጥ ልዩነት እንጂ አንድነት የለም:: “የፉክክር ቤት ሳየዘጋ ያድራል” እንደሚባለው በተፎካከርን ቁጥር ኢትዮጵያን እያራቆትናት፤ በተፎካከርን ቁጥር ድህነትን እየተለማመድነው ነው እንሄዳለን::
ለነገሩ ድህነትን ከተለማመድነው ቆየን..ከመለማመድም አልፈን ድህነት ሲነሳ አብሮ ስማችን የሚነሳባቸው ብዙ አጋጣሚዎችን አስተናግደናል:: ይሄ የማይገባ ማንነት ከሀገር በፊት ባስቀደምናቸው ድሪቶ ጉዳዮቻችን የተፈጠረ ነው:: ይሄ ነውር በፉክክር ሳንዘጋው ያሳሰርነው የኢትዮጵያ ጉዳይ የወለደው ነው:: ከድህነትም ሆነ ከኋላ ቀርነት ለመውጣት አንድ አቋራጭ መንገድ ብቻ አለን እርሱም ኢትዮጵያን ማስቀደም ነው::
በዚህች ምድር ከሀገር በላይ ትልቅ ነገር የለንም:: ከሀገር የበለጠ ውብ ነገር አልተሰጠንም:: ኢትዮጵያ ለሁላችንም እኩል፣ ለሁላችንም አንድ አይነት መልክ ያላት ነች:: ፖለቲካችን ውስጥ የሚፈጠረው የሀሳብ ልዩነት ኢትዮጵያን የሚያደምቅ እንጂ የሚያደበዝዝ መሆን የለበትም:: ማህበራዊ መስተጋብራችን ውስጥ የሚፈጠሩ የሀሳብ ልዩነቶች በኃላፊነት ስሜት ለኢትዮጵያ ከመቆርቆር የመነጩ መሆን ይገባቸዋል::
እስካሁን ድረስ ኢትዮጵያን ያደመቀ የፖለቲካ ስርአት ጠምቶናል:: እስካሁን ድረስ ኢትዮጵያን የጠቀመ የፖለቲከኞች ውህደትም እንፈልጋለን:: ሁሉም ስርአት፣ ሁሉም ውህደት ኢትዮጵያ ልትኖርበት የሚገባ ነው:: ይሄ አካሄድ ፖለቲካችንን ለውጥ ፈጣሪ፣ ማህበረሰባችንን ደግሞ ሰላም ፈላጊ ያደርጋቸዋል:: ይሄ አካሄድ ኅብረ ብሄራዊ ኢትዮጵያዊነትን ያለመልማል::
መቼም የትም ኢትዮጵያ ያለችበት ፖለቲካና ሀሳብ ነው የሚያስፈልገን:: ህዝብ የቀደመበት፣ ትውልድ የታሰበበት ስርአትና ውህደት ነው የሚጠቅመን:: ሰላሞቻችን የሚመጡት፣ ተስፋዎቻችን የሚሰምሩት በዚህ መንገድ ላይ ስንራመድ ብቻ ነው:: በድምቀቷ ውስጥ እንዳለን ሁሉ በኢትዮጵያ መደበዘዝ ውስጥ ሁላችንም እንጸልማለን:: ከጽልመት የሚያወጡን ደግሞ ከግላዊነት የራቁ የአንድነት ታሪኮች ናቸው:: ልክ እንደ አድዋና፣ እንደ አንባላጌ፣ እንደ ካራማራና እንደ ኡጋዴን አይነት የጋራ ታሪኮች::
አንድ ነን..በየትኛውም አጉሊ መነጽር እዩት ከአንድነት ውጪ ሌላ ትርጉም የለንም:: ኢትዮጵያና ኢትዮጵያዊነት በአንድ ገመድ የታሰረ ብዙ ፍልጥ ነው:: ያ ሁሉ ብዙ አይነት ፍልጥ በአንድ ልጥ ነው የታሰረው:: ፍልጡ እኛ ነን..ፍልጡ ብዙሃነታችን ነው:: ፍልጡ መልክ፣ ቋንቋ፣ ብሄራችን ነው:: ፍልጡ ወግ ባህል ስርአታችን ነው:: ፍልጡ ታሪክ ትውፊታችን ነው:: ይሄ ሁሉ ድብልቅልቅ ማንነት ደግሞ ኢትዮጵያዊ በሚባል በአንድ ልጥ ታስሯል::
ከዚህ ማንነታችን ውጪ እኔና እናንተ፣ ኢትዮጵያና ኢትዮጵያዊነት ትርጉም የለውም:: ከሀገር ግለኝነትን ስናስበልጥ፣ ከአንድነት መለያየትን ስናስቀድም የታሰርንበትን የኢትዮጵያዊነት ልጥ እያላላን ነው:: ስንፎካከር፣ በራስ ወዳድነት ስንቆም የታሰርንበትን የኢትዮጵያነት ልጥ እየገዘገዝን ነው:: የታሰርንበት ገመድ ተፈታ ማለት ኢትዮጵያዊነት ተበተነ ማለት ነው:: እንዳንበተን ተፋቅሮ መኖርን እንልመድ:: ልጣችን እንዳይላላ በሰላምና በእርቅ መኖርን ባህል እናድርግ::
እኔ እናተን ነኝ..እናተም እኔን ናችሁ:: የሆነ ነገራችሁ እኔጋ አለ..የኔም የሆነ ነገሬ እናተ ጋ አለ:: ተወራርሰን..ተዋህደን የቆምን ህዝቦች ነን:: ይሄ ማንነት ሰላምን የፈጠረ፣ አንድነትን የጸነሰ ማንነት ነው:: ይሄ ማንነት ለአለም ኩራት የሆነች፣ ለአፍሪካ መድህን የሆነችን ኢትዮጵያ የፈጠረ ነው:: እናም በእኛ ውስጥ.. እናም በእኔና በእናተ ውስጥ የሚያምርብን ሰላምና አንድነት ብቻ ነው::
ሰላም እንደ እኔና እንደ እናንተ የሚያምርበት የለም:: ፍቅር እንደ ኢትዮጵያዊነት የሚደምቅበት የለም:: አንድነት እንደ ሀበሻ የሚዋብበት የለም:: መለያየት በጣም ያስጠላል.. እኛ ላይ ደግሞ እጅግ በጣም ያስጠላል:: ምክንያቱም ተዋደን የቆምን፣ ተፋቅረን ከዛ እዚህ የመጣን ህዝቦች ስለሆንን::
ሀገር ከእኔና ከእናንተ ውጪ ትርጉም የላትም:: የሀገር ህልውና በእኛ ፍቅር ውስጥ ነው ያለው:: የእኛ ህልውና ደግሞ በሀገር ሉአላዊነት ውስጥ የሚገለጥ ነው:: እኛና ኢትዮጵያ ላንለያይ የተጨባበጥን፣ ላንለያይ የተዋሃድን ነን:: ይሄ ውህደታችን ትናንት ላይ ባለታሪክ እንዳደረገን ዛሬም ያስፈልገናል:: ይሄ መጨባበጣችን ትናንት ላይ ሰላም ፈጣሪዎች እንዳደረገን ዛሬም ሰላም ላጣነው ለእኛ ያስፈልገናል::
ሀገር የእንጀራ ሌማት ናት..ሰንበሌጥና ስንደዶ፣ አለላና አክርማ ያሳመሯት:: ብዙ አይነት መልኮች፣ ብዙ አይነት ውበቶች ያቆነጇት:: ሀገር የወርቅ ሙዳይ ናት..ደማቅ ቀለሞች የቀለሟት:: እኛም የሀገራችን ውበቶች ነን:: ኢትዮጵያ የቆነጀችው በእኔና በእናተ በሌላውም ሰው ኅብረ ብሄራዊ ባህልና ወግ፣ ልማድና ስርአት ነው::
የእኛ ባህልና ወግ፣ ልማድና እምነት የኢትዮጵያ ውበቶች ናቸው:: እንደ እንጀራ ሌማት በውበትና በደም ግባት ያቆነጀናት እኛ ነን:: ብዙሀነታችን ሀገራችንን ደግፎ ያቆመ የመሰረት ድንጋይ ነው:: በብዙነታችን ውስጥ የሚፈጠር ማንኛውም ልዩነት ሀገራችንን የሚነቀንቅ ነው:: የአንዳችን አለመኖር ኢትዮጵያን ያደበዝዛታል:: የአንዳችን መጉደል ኢትዮጵያዊነትን ያጠይሙታል::
እነሆ ታላቅ እውነት..ሀገር ማለት እኔ፣ እናተና ሌላውም ሰው ነው:: እንሆ ታላቅ ጥያቄ..ሀገር ማለት እኔ አንተና ሌላው ሰው ከሆነ እኔ በአንተ ውስጥ፣ አንተ በኔ ውስጥ መኖር እንዴት አቃተን? ሀገር ማለት እኔ አንተና ሌላው ሰው ከሆነ በተወራረስናቸው ባህልና ወግ፣ ልማድና ስርአት ፍቅርን መስበክ እንዴት ተሳነን? በእኔ ውስጥ አንተ በአንተ ውስጥ እኔ ከጎደልን እኮ ሙሉዎች አይደለንም::
እኔ ባለ ሀገር የሆንኩት በአንተ መኖር፣ በአንተ ወንድምነት ነው:: እናንተም፣ ባለሀገር የሆናችሁት በእኔ መኖር፣ በእኔ ወንድምነት ነው:: እኔና አንተ ከሌለን ኢትዮጵያ አትኖርም:: በአጉል እምነት ኢትዮጵያዊነት ከግለኝነት እንዳያንስ ለስሜታችን ልጓም እናብጅለት:: በአጉል እምነት ራስወዳድነታችን ከወንድማማችነታችን እንዳይገዝፍ ልከኛ እንሁን::
በተጓዝነው ስር የሰደደ የእኔነት ልክፍት ሰላማችንን ተነጥቀናል:: እንደ ሀገር ጠውልገናል:: እንደ ሕዝብ ብዙ ነገር አጥተናል:: ትውልዱ የሚያርፍበትን የአዲስ ዘመን ስፍራ ነፍገነዋል:: ተጠያቂዎች ነን:: ስለሆነም ሃሳብ ያስፈልገናል ሃሳቡም የአንድነት ፣ የእርቅ፣ የሰላምና የፍቅር ሊሆን ይገባል!
በትረ ሙሴ (መልከ ኢትዮጵ)
አዲስ ዘመን የካቲት 13 ቀን 2015 ዓ.ም